- turşulu
- sif. Turşusu olan, turşu ilə bişirilən, turşu ilə yeyilən. <Məşədi Səməd:> Hələ bunun turşulu dolması var. S. S. A..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
turşulu
Look at other dictionaries:
turşulu — (Ordubad) dağlarda bitən yabanı, turş bitki adı ◊ Turşulu burcah (Zaqatala) – xəmir, yumurta və turşudan hazırlanan xörək adı. – Anam mənə turşulu burcah bişirib … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dərvişlik — is. köhn. 1. Dərviş sənəti və peşəsi. Dərvişlik etmək. – Dərvişlikdən xəbəri yox, gecə gündüz təkyə axtarır. (Ata. sözü). Bu məqamda bir cavan girdi meydana: «Dərvişlik oyunbazlıqdır məgər?» – deyib, dərvişlərə nə yemisən turşulu. N. V.. 2. məc.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nişanbazlıq — is. bax adaxlıbazlıq. <Laçın bəy:> . . Nişanbazlığa getmişmiş, bədbəxt, evdə duyublar . . nə yemisən turşulu. . , vurublar ha. . N. V.. Mehtər Zamanın dünya vecinə deyildi. Əlindəki dəsmalında sovqatı, ayağında qıvraq çarığı şəhərin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sinklənmiş — f. sif. Sink sürtülmüş, sinklə örtülmüş, üzərinə sink çəkilmiş. Sinklənmiş dəmir. Sinklənmiş vedrə. – Sinkdən olan və yaxud üzü sinklənmiş qablarda süd, qatıq, şorba və bu kimi turşulu və duzlu şeylər saxlamaq olmaz. A. Quliyev … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şilə — 1. is. Qatı düyü şorbası. Nə yemisən turşulu şilə. (Ata. sözü). Elədir, plov gərək abırlı olsun. Yoxsa keçəl plovdan nə çıxar? Onda adına şilə deyərlər. S. R.. 2. is. Qırmızırəngli sadə pambıq parça; bez. Bazarın bir küncündə tikilmiş dükanın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
